Δυσαρθρία
Πρόκειται για επίκτητη διαταραχή. Είναι μία νευροκινητική διαταραχή της ομιλίας η οποία οφείλεται σε βλάβη του μυϊκού ελέγχου και της κινητικής εκτέλεσης του μηχανισμού της ομιλίας.
Οι αιτίες που προκάλεσαν την παραπάνω βλάβη είναι κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο, όγκοι στον εγκέφαλο, κρανιακά τραύματα ή ορισμένα φάρμακα.
Χαρακτηρίζεται από μυϊκή αδυναμία, μυϊκή παράλυση, έλλειψη συγχρονισμού των μυών, αργές μυϊκές κινήσεις, μειωμένο εύρος κίνησης των αρθρωτών και ανωμαλίες στον μυϊκό τόνο. Ως αποτέλεσμα έχουμε δυσκολία στην άρθρωση, στην ταχύτητα της ροής της ομιλίας και μειωμένη ένταση φωνής (χρήση ψίθυρου).
Οι απαραίτητοι μύες για την άρθρωση , την αντήχηση, την φώνηση, την προσωδία και την αναπνοή είναι διαταραγμένοι, όσον αφορά την κινητική τους δεξιότητα, στην δυσαρθρία.
Συχνά συνυπάρχει ρινολαλία ή και γλωσσική καθυστέρηση.
Συνήθως υπάρχουν κι άλλα μέλη στο οικογενειακό ιστορικό που είχαν διαγνωσθεί με δυσαρθρία.
Τα είδη δυσαρθρίας είναι τα εξής: χαλαρή, σπαστική, αταξική, υποκινητική και υπερκινητική.
Σε σοβαρές περιπτώσεις η εκμάθηση χρήσης εναλλακτικών τρόπων επικοινωνίας (π.χ. απλές χειρονομίες, νοηματική ή εναλλακτικοί τρόποι επικοινωνίας) μπορεί να βοηθήσει.