" ΏΘΗΣΗ "

" ΏΘΗΣΗ "

ΤΑΧΥΛΑΛΙΑ







ΤΑΧΥΛΑΛΙΑ
    Η ταχυλαλία  έχει οριστεί, από την Αμερικάνη Ένωση Λόγου Ομιλίας και Ακοής (ASHA), ως μια διαταραχή του ρυθμού της ομιλίας, η οποία χαρακτηρίζεται από γρήγορη ή/και δυσρυθμική ομιλία,  αρθρωτικά ή/και φωνολογικά λάθη αλλά και ελλειμματική προσοχή.
Child-Speech
   Η αιτιολογία της ταχυλαλίας δεν έχει πλήρως διασαφηνιστεί αλλά ανάμεσα στα κύρια πιθανά αίτια, όπως έχουν διατυπωθεί μέσα από διαχρονικές μελέτες, είναι οι λανθασμένες συνήθειες επικοινωνίας, η μη φυσιολογική λειτουργία των κεντρικών μηχανισμών της γλώσσας, οι κιναισθητικές σωματικές  και κινητικές ανωμαλίες καθώς και οι ακουστικές ανωμαλίες,  οι πρώιμες κεντρικές βλάβες  και η επίδραση  διαφόρων φυσικών παραγόντων. Στενά συνδεδεμένη και με την προσωπικότητα του ατόμου είναι η ταχυλαλία καθώς σύμφωνα με έρευνες τα άτομα αυτά είναι συνήθως απότομα, άστατα και χαρακτηρίζονται από αφηρημάδα και επιπολαιότητα.
Ανάμεσα στα κύρια χαρακτηριστικά της κλινικής εικόνας ενός ατόμου με ταχυλαλία είναι τα παρακάτω:
  • ·         Γρήγορος ρυθμός ομιλίας
  • ·         Ασαφή όρια μεταξύ των λέξεων
  • ·         Επίσπευση στην προφορά μεγάλων λέξεων και προτάσεων.
  • ·         Παράλειψη ή αντικατάσταση φωνημάτων, συλλαβών ή και λέξεων μέσα στις προτάσεις.
  • ·         Επανάληψη λέξεων ή φράσεων
  • ·         Λάθη στην άρθρωση
  • ·         Μειωμένη συγκέντρωση και αφηρημάδα
     Επίσης, συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν και στο γραπτό λόγο με παράλειψη ή παραποίηση γραμμάτων και λέξεων. 
   Ο ρόλος του Λογοθεραπευτή είναι να αξιολογήσει την κλινική εικόνα του ατόμου με ταχυλαλία και να δημιουργήσει το θεραπευτικό πρόγραμμα,  του οποίου στόχος είναι η υιοθέτηση ενός νέου τρόπου ομιλίας. Ωστόσο,  η δυσκολία της αποκατάστασης έγκειται στο γεγονός ότι πολλά από τα άτομα αυτά, έχουν περιορισμένη επίγνωση για αυτό που τους συμβαίνει και αυτός είναι ο λόγος που  συχνά εμφανίζονται αρνητικοί απέναντι στη διαδικασία της θεραπείας.  Αποτελεί, λοιπόν,  έργο του θεραπευτή να βοηθήσει το άτομο με ταχυλαλία να κατανοήσει τις δυσκολίες του. Τέλος, συνεπικουρικά μπορεί να λειτουργήσει και το οικογενειακό περιβάλλον.