ΔΥΣΛΕΞΙΑ
Η δημιουργία ενός κοινώς αποδεκτού ορισμού για τη δυσλεξία έχει φέρει σε αντιπαράθεση επιστήμονες από διαφορετικούς τομείς, εξαιτίας της αιτιοπαθογένειας και των συμπτωμάτων της. Πολλοί ερευνητές που μελέτησαν τη δυσλεξία υποστήριξαν πως πρόκειται για την πιο κοινή μαθησιακή δυσκολία (Δράκος, 2011).
Πιο συγκεκριμένα αδυναμίες που αναφέρονται στην κατάκτηση βασικών γλωσσικών δεξιοτήτων και ειδικότερα προβλήματα στην ανάγνωση, τη γραφή, την ορθογραφία και την αριθμητική ή τον μαθηματικό υπολογισμό αποτελούν τα στοιχεία που ορίζουν τη δυσλεξία (Στασινός, 2020). Κάποιες προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν σε άτομα με δυσλεξία είναι τα ακόλουθα: 1. Αντικαθιστούν παρόμοια ως προς το σχήμα γράμματα, 2. Ακουστική διαφοροποίηση των φθόγγων, 3. Αλλάζουν τη σειρά των γραμμάτων ή των συλλαβών μέσα στην λέξη ή πολλές φορές μπορεί ακόμη και να τα παραλείψουν, 4. Δυσκολία στη χρήση συμφωνικών συμπλεγμάτων, 5. Πλήρης αντικατάσταση λέξεων με άλλες (Τομαράς, 2008).
Ως ειδική μαθησιακή διαταραχή η δυσλεξία διακρίνεται σε δύο τύπους, την επίκτητη δυσλεξία και την ειδική ή εξελικτική δυσλεξία. Πιο αναλυτικά και αναφορικά με την πρώτη κατηγορία η δυσκολία στην επεξεργασία του γραπτού λόγου προέρχεται από εγκεφαλικό τραύμα που υπέστη το άτομο στην πλευρικόκροταφική χώρα του αριστερού ημισφαιρίου (Καραπέτσας & Ζυγούρης, 2006). Η ειδική ή εξελικτική είναι αυτή που ακολουθεί το άτομο από τότε που γεννήθηκε και έχει κληρονομική βάση. Τα ελλείματα που παρουσιάζει το άτομο στην περίπτωση αυτή είναι ακουστικά ή οπτικά (Johnson & Myklebust, 1967).
Επειδή είναι απίθανο να προσδιοριστεί ο τύπος της δυσλεξίας που υπάρχει σε ένα άτομο συγκεκριμένα καθώς είναι συχνό το φαινόμενο να συνυπάρχουν, προστέθηκε και ο τύπος της μικτής δυσλεξίας που προκύπτει από την μίξη των δύο προηγούμενων τύπων (Πόρποδας, 2003). Η οπτική δυσλεξία είναι ο πιο κοινός τύπος με χαρακτηριστικό το έλλειμμα στην οπτική αντίληψη, διάκριση και οπτική μνήμη. Τα άτομα με οπτική δυσλεξία δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης. Η δυσκολία τους έγκειται στον τρόπο που αντιλαμβάνονται και αναπαράγουν οπτικές ακολουθίες και παράλληλα στη διάκριση σύνθετων σχεδίων. Από την άλλη τα άτομα με ακουστική δυσλεξία παρουσιάζουν ελλείματα στην ακουστική αντίληψη κι επεξεργασία. Τα προβλήματα αυτού του τύπου δυσλεξίας αφορούν την φωνολογική επίγνωση, την ακουστική διάκριση, την ακουστική μνήμη, την ακουστική ακολουθία και την ακουστική σύνθεση (Στασινός, 2020). Αξίζει να διευκρινιστεί ότι τα παιδία με δυσλεξία δεν είναι λιγότερο έξυπνα από εκείνα που δεν έχουν αξιολογηθεί η δεν έχουν λάβει ανάλογη διάγνωση
Το
κέντρο Ώθηση ανάπτυξης παιδιού και εφήβου διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό και τα
κατάλληλα αξιολογικά εργαλεία προκειμένου να αξιολογήσει με υπευθυνότητα και
ακρίβεια μαθησιακές δυσκολίες που πιθανόν να εντάσσονται διαγνωστικά στη
Δυσλεξία. Παράλληλα έχει την επιστημονική γνώση να παρέμβει απακαταστασιακά σε παιδιά και εφήβους με Δυσλεξία μέσα από
θεραπευτικά πιστοποιημένα προγράμματα και τεχνικές που βοηθούν τα παιδιά και τις
οικογένειές τους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
·
Δράκος,
Γ., (2011). Σύγχρονα θέματα της Ειδικής Παιδαγωγικής, προβληματισμοί,
αναζητήσεις και προοπτικές. Αθήνα : Διάδραση
·
Στασινός, Δ. (2020). Ψυχοπαθολογία του Λόγου
και της Γλώσσας. Δυσλεξία, Πολυγλωσσία, Λογοθεραπεία & Συμπερίληψη. Αθήνα:
Εκδόσεις Gutenberg.
·
Τομαράς,
Ν. (2008) Μαθησιακές Δυσκολίες. Ισότιμες ευκαιρίες στην εκπαίδευση. Αθήνα:
Πατάκης.
·
Καραπέτσας,
Α. Β. & Ζυγούρης, Ν. Χ. (2006). Η χρήση των Γνωστικών Προκλητών Δυναμικών
στην αξιολόγηση παιδιών και εφήβων με κατάθλιψη , Εγκέφαλος,43(3), 130 – 140.
·
Johnson, D., & Myklebust, H. (1967). Learning
Disabilities: Educational Principles and Practices. New York: Grune &
Stratton.
·
Πόρποδας,
Κ. (2003). Διαγνωστική αξιολόγηση και αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών στο
δημοτικό σχολείο (Ανάγνωση, Ορθογραφία, Δυσλεξία, Μαθηματικά). Πάτρα: ΥΠΕΠΘ-ΕΠΕΑΕΚ